سریال دکتر هاوس یا هاوس ام.دی. (House M.D)

دکتر هاوس یا هاوس ام.دی. (House M.D) نام یک سریال تلویزیونی بسیار پرطرفدار در ایالات متحده آمریکاست. سریال نزدیک به ۲۰ میلیون بیننده دارد.[۱] این سریال تلویزیونی که از شبکه فاکس آمریکا پخش می‌شود هم اکنون فصل چهارم پخش خود را می‌گذراند. سازنده این اثر دیوید شور است، و سریال تا کنون برنده جوایزی از جمله جایزه امی که برترین جایزه شبکه‌ای تلویزیونی امریکاست، شده‌است. از ویژگی‌های سریال این است که در مکالمات داستان، کلمات و اصطلاحات تخصصی پزشکی به وفور بکار برده می‌شود، بطوریکه بسیاری فقط برای یادگیری بیماری‌ها و اصطلاحات تازه به تماشای سریال می‌نشینند.

شرح سریال :

 دکتر گرگوری هاوس یک پزشک متخصص تشخیص بیماری است که در بیمارستانی آموزشی در نیوجرزی مشغول به کار است. وی دارای خلق و خویی بسیار زننده و تند اما بذله گو است، معلول جسمیست اما موتورسیکلتی کورسی می‌راند، مجرد است اما (به غیر از همکار خود دکتر ویلسون) دوستی ندارد، پیانو و گیتار می‌نوازد اما از نوعی اعتیاد حاد به دارو هم رنج می‌برد. از طرف دیگر وی پزشکی نابغه‌است و همانند شرلوک هلمز از حل بیماریهای بسیار نادر و لاعلاج لذت می‌برد. دکتر هاوس با اختیار و انتخاب خود بیمار‌های مخصوص خود را انتخاب می‌کند. و سه پزشک زیردست و جوان ولی چیره دست در اختیار دارد که آنها نیز انتخاب خود وی هستند و همواره گوش بفرمان او هستند، و توسط بیمارستان تامین می‌شوند. هر قسمت از سریال راجع به بیماری است که دچار مرضی لاینحل و مرموز است. دکتر هاوس از روشهای مختلف و گاهی نامتعارف به همراه تیم خود می‌کوشد سر از راز بیماری درآورد. حتی اگر هم لازم باشد، غیر قانونی وارد منزل بیمار شده و برای کشف علت بیمار تحقیقات انجام می‌دهد. دکتر هاوس به غیر از تسخیر راز بیماری به چیزی نمی‌اندیشد، حتی به ظاهر و پوشش خود. شخصیت دکتر هاوس قابل توصیف نیست او دکتری است بسیار ماهر که به سریال General Hospital علاقه مند است .برای او بیمار مهم نیست بلکه بیماری مهم است .لباس سفید پزشکی بر تن نمی کند، کراوات نمی زند، از زیر ویزیت بیماران در می رود، آبنبات چوبی می خورد و گیم بوی بازی می کند. برایش مهم نیست دیگران درباره او چه فکری میکنند و او نیز به دیگران اهمیتی نمی دهد و یا لااقل نشان می دهد که اهمیتی نمی دهد. او می لنگد ولی لنگیدنش و عصایش نه مایهٔ ابهت اوست و نه مایه ناتوانی اش. طنز تلخی در بیان و غم پنهانی در چهره دارد . او شبیه هیچ کس نیست و تنها شبیه یک کس است و آن هم خود دکتر هاوس است.